Հեքիաթների դերը երեխաների կյանքում բազմազան է. դրանք զարգացնում են երևակայությունը, մտածողությունն ու նույնիսկ ճիշտ խոսքը: Դեռ հին դարերից հեքիաթները մնում են յուրաքանչյուր երեխայի դաստիարակման անբաժան մասը: Հեքիաթներն օգնում են ծնողներին մատչելի լեզվով երեխային ծանոթացնել կյանքին, ծանոթացնում են չարի և բարու հետ: Հեքիաթներն երեխաների համար ավելի հասկանալի են, քան մեծահասակների բարդ ու խճճված զրույցները: Այդ իսկ պատճառով, երեխաներին որևէ բան բացատրելու համար, ծնողները դիմում են հեքիաթների օգնությանը: Երեխաների կյանքում հեքիաթը շատ կարևոր տեղ է զբաղեցնում: Նրա օգնությամբ երեխաները սկսում են վաղ խոսել և իրենց մտքերը ճիշտ ու գրագետ արտահայտել: Հեքիաթները նաև նպաստում են լավ վարքի դրսևորմանը, այլ անձանց հետ շփման կարողությանը:
Երեխաների համար հեքիաթները պետք է ընթերցել «ճիշտ» ժամանակ, երբ նրանք հանգիստ են և լավ տրամադրություն ունեն: Հեքիաթի ամենալավ ժամանակը քնից առաջ ընկած ժամանակահատվածն է, երբ երեխան հանգիստ պառկած է տաք անկողնում և հնարավորություն կա միասին քննարկել հեքիաթը: Հեքիաթը պետք է կարդալ հանգիստ, կենտրոնացած և հաճույքով: Այդպիսի ընթերցանությունը երեխային ավելի շատ դրական էներգիա կփոխանցի և ավելի օգտակար կլինի:
Հեքիաթի դերը երեխայի դաստիարակության գործում անհնար է չնկատելը: Երեխաները սովորում են հասկանալ հերոսների ներաշխարհը, վերապրել նրանց անցած ուղին: Սովորում են հավատալ բարու ուժին: Հեքիաթների շնորհիվ կարելի է ոչ միայն հետաքրքիր ու օգտակար ժամանակ անց կացնել, այլ նաև երեխայի անհանգստությունը վերացնել:
Հեքիաթն օգնում է հարստացնել երեխայի բառապաշարը, ինչպես նաև խթանում կապակցված խոսքը: Հեքիաթի շնորհիվ երեխայի խոսքը դառնում է ավելի զգայական ու գեղեցիկ: Այս կախարդական պատմությունները ձևավորում են հարցեր տալու ունակությունը, բառակապակցություններ ու նախադասություններ կազմելու հմտությունը:
Երեխաների կյանքում հեքիաթների կարևորագույն դերերից մեկն այն է, որ այնտեղ միշտ բարին է հաղթում: Հետագայում դա երեխային կօգնի սովորել հաղթահարել կյանքի դժվարությունները:
Կյանքն, իհարկե, իր ուղղումները կմտցնի, բայց, այնուամենայնիվ, երեխայի ենթագիտակցության մեջ ոչինչ չի կորում:
Միևնույն հեքիաթը կարելի է և պետք է կարդալ մի քանի անգամ: Դա կնպաստի, որ երեխան ճիշտ ըմբռնի հեքիաթում ներդրված իմաստը: Որպես կանոն, երբ երեխան ամբողջությամբ ընկալում է հեքիաթի իմաստը, նրա հետաքրքրությունը կորում է դրա նկատմամբ: Բացի այդ, յուրաքանչյուր երեխա հեքիաթի մեջ գտնում է այն, ինչն իրեն հետաքրքիր է:
Հեքիաթ ընթերցելիս խորհուրդ է տրվում նախ ծանոթնալ նրա բովանդակությանը (եթե անծանոթ հեքիաթ է), ապա այն ձևափոխել տվյալ տարիքային խմբին համապատասխան տերմիններով, դաժան հատվածները ձևափոխել և այլն։
3 տարեկան փոքրիկների մոտ բովանդակալից-դերային խաղերի կարիք է առաջանում։ Ցանկալի է, որ այդ տարիքում երեխաների հետ փորձեք 
բեմականացնել արդեն կարդացված հեքիաթները։ Դա կարող է լինել օրինակ սեղանի թատրոն (թղթից կտրատել հերոսներին, դեկորացիաները և այլն)։ 4-5 տարեկան երեխաների հետ կարելի է հորինել սեփական հեքիաթները և դրանք բեմականացնել, հագնելով բեմական հագուստներ, ընտրելով համապատասխան երաժշտություն, դիմելով գրիմի օգնությանը։
Հեքիաթը յուրաքանչյուր փոքրիկի լիարժեք զարգացման ամենամատչելի տարբերակներից մեկն է: Այդպես եղել է, կա ու կլինի: Պետք չէ թերագնահատել հեքիաթի դերը երեխայի կյանքում: Ճիշտ ընտրած հեքիաթը դրական ազդեցություն կթողնի երեխայի հուզական ներաշխարհի վրա, կուղղի և կլավացնի նրա պահվածքը, ինչպես նաև կզարգացնի սեփական անձի և ուժերի նկատմամբ հավատը:
