Աշխարհում արագիլի 17 տեսակ կա։ Հայաստանում տարածված է սպիտակ արագիլը։ Երբեմն հանդիպում է նաև անտառներում, ճահճուտներում ապրող արագիլը։
Սպիտակ արագիլը մարդուց չի վախենում և բույնը հյուսում է գյուղերին մոտիկ բարձր ծառերի կատարներին, սյուներին, գյուղական տների կտուրներին։ «Հյուսողը» մայր արագիլն է, իսկ «շինանյութը» կրում են երկուսը՝ հայրը և մայրը։
Ապրում են զույգերով։ Ապրիլին արագիլը 3-7 ձու է դնում, 30-32 օր թուխս է նստում։ Աշնանը արագիլները տաք երկրներ են չվում, գարնանը՝ վերադառնում իրենց նախկին բները։ Սիրում են բնակվել ջրաշատ վայրերում։
Արագիլները շատ են տարածված Հոլանդիայում և Իսլանդիայում, իսկ օրինակ Անգլիայում արագիլ ընդհանրապես չի բնակվում։
Սնվում են ձկներով, սողուններով, մկնանման կրծողներով, բուսական կերով։
Սպիտակ արագիլի մարմնի երկարությունը՝ գլխից մինչև պոչ 76-152սմ է, հասակը կանգնած վիճակում՝ մոտ 1 մետր է։ Ունի երկար, ուղիղ կամ թեթևակի կեռ կտուց, լայն թևեր։ Ապրում է երկար։
Արագիլների ձայնալարերը զարգացած չեն. նրանք համարյա ձայն չեն հանում, կտուցով կափկափում են։
Մարդիկ արագիլներին շատ են սիրում, ասում են, որ նա բարություն ու հաջողություն է բերում։ Շատ երկրներում, ինչպես նաև Հայաստանում, արագիլներին սպանելը մեղք է։
Նրանց մասին շատ պատմություններ, երգեր, բանաստեղծություններ կան։
