Մի շքեղ պալատում ապրում էր թագավորը՝ կնոջ և դստեր հետ։ Գրեթե ամեն օր թագուհին դստեր հետ զբոսնում էր այգում։ Հերթական զբոսանքի ժամանակ նրանց դիմաց դուրս է գալիս մի հսկա, կեղտոտ, ցեխոտ կատու։
Թագուհին սկզբում վախենում, հետո զզվանքով քշում է նրան։ Վերջինս էլ շրջվում ու հեռանում է։ Արքայադուստրը սկսում է արտասվել․ պահանջում է ետ բերել կատվին, քանի որ շատ է սիրում կենդանիներ։ Թագուհին հրամայում է ծառաներին գտնել, ետ բերել, մաքրել, հարդարել կատվին։ Այդ օրվանից կատուն դառնում է արքայադստեր անբաժան ընկերը և սկսում է ապրել պալատում։
Տարիներ են անցնում աղջիկը մեծանում է, գեղեցկանում, սակայն, իր ամենօրյա զբոսանքները կատվի հետ՝ անտառում, չեն դադարում։
Այդ անտառում է ապրում հրեշը, որը ցանկանում է կնության առնել գեղեցիկ արքայադստերը, այդ իսկ պատճառով փախցնում է նրան։ Դադարում են աղջկա առավոտյան զբոսանքները, քանի որ հրեշը նրան պահում է փակի տակ։ Մի առավոտ աղջիկը դիմում է խորամանկության․ սնկով ապուր պատրաստելու պատրվակով՝ համոզում է հրեշին դուրս գալ անտառ՝ սնկի ետևից։ Քանի որ հրեշը սիրում է համեղ ուտել համաձայնում է։ Աղջիկը հիացմունքով և կարոտած վազում է անտառ, շրջում իր սիրած արահետներով, լսում թռչունների դայլայլը, հանդիպում իր սիրած կատվին, և ժամանակը լրանալուն պես՝ սնկով լի զամբյուղով,վերադառնում հրեշի պալատ։ Կատուն էլ իր հերթին ծածուկ սողոսկում է ներս։ Սնկով ապուրի ակնկալիքով հրեշը ժամանակից շուտ է վերադառնում տուն։ Արքայադուստրը ապուրով լի ամանը դնում է հրեշի առաջ՝ չիմանալով, որ կատուն այնտեղ կծու տաքդեղ է լցրել։ Հրեշը ամանը շրջում է բերանի մեջ և այրում կոկորդը․ վեր է թռչում տեղից,վազում անտառ, որպեսզի կոկորդը հովացնի գետի ջրով։ Կատուն վրա է հասնում, փռվում հրեշի ոտքերի տակ, վերջինս էլ սայթաքում, գլորվում է անդունդը։
Ա՜յ քեզ զարմանք, կատուն վերափոխվում է հրաշք արքայազնի, վազում արքայադստերն ընդառաջ և պատմում, որ տարիներ առաջ կախարդը իրեն տվել է կատվի կերպարանք` իր չար ու նենգ բնավորության պատճառով։ Սակայն, կախարդանքը պետք է անցներ այն ժամանակ, երբ ինքը որևէ մեկին օգներ։ Աղջիկը սկզբում ամաչում է, հետո բռնում արքայազնի ձեռքը և մտնում պալատ։
Յոթ օր, յոթ գիշեր հարսանիք են անում և մինչ օրս ապրում են խաղաղ ու երջանիկ` բարիք գործելով։
Մարդի՛կ, մի՛ կորցրե՛ք ձեր մարդկային կերպարը
Բարիք գործե՛ք
Թարգմանեց Ժաննա Կոբելյանը
