Ո՞ր տարիքից է անհրաժեշտ սովորեցնել գույները

Փոքրիկների լույս աշխարհ գալուն պես ծնողները լծվում են նրանց՝ նոր աշխարհի հետ ծանոթացման ակտիվ գործընթացին: Երեխայի կյանքի յուրաքանչյուր փուլում տարբեր մոտեցումներ են պետք է այս կամ այն իրին, առարկային կամ երևույթին լավ ծանոթացնելու համար: Հավանաբար, նկատել եք, որ փոքրիկներն անգիտացաբար արձագանքում են գովազդներին և գունավոր իրերին: Երեխաներն արձագանքում են գույներին, իսկ ծնողներին միայն մնում է փոքրիկին ծանոթ տեսողական երևույթներին ճիշտ անունները սովորեցնել:

 Գույների ուսուցման գործընթացում առանձնացվում են մի քանի փուլեր: Մինչ դրանց անունները սովորեցնելը նախ  համոզվեք, որ երեխան հստակորեն կարողանում է տարբերակել գույները: Որոշ երեխաներ մինչև 3, անգամ 4, տարեկանը չեն կարողանում դրանք տարբերակել: Սակայն մեկ ու կես տարեկանից սկսած  կարող եք նրանց հետ այնպիսի խաղեր խաղալ, որոնց ժամանակ երեխան պետք է առանձնացնի գույները:

Գործընթացը պետք է սկսել նախ և առաջ գույների խմբավորման վարժություններով: Սկզբում կարելի է կիրառել 2-3 գույն՝ պարտադիր` սպիտակ և սև, կամ էլ հիմնական` կարմիր, դեղին, կապույտ և կանաչ: Ընդ որում` առարկանները պետք է լինեն միանման: Այսինքն՝ երեխան պետք է առանձնացնի գույնզգույն շրջանակները: Կարող է նաև կարմիր լոբին առանձնացել սպիտակից (այն նաև հրաշալի կերպով է ազդում մանր մոտորիկայի զարգացման վրա):

Միայն այն բանից հետո, երբ համոզված կլինեք, որ երեխան հստակորեն  կարողանում է առանձնացնել գույները, կարող եք անցնել ավելի բարդ խմբավորումների, օրինակ` երեխան կարող է առանձնացնել տարբեր ձև ունեցող գունավոր առարկաները: Կարող եք նաև երեխային հանձնարարել, որպեսզի նա այդ առաջադրանքը կատարի գդալով կամ ունելիներով (պինցետ):  Սովորաբար 2-3 տարեկան երեխաներին շատ են դուր գալիս նմանատիպ վարժությունները:

Երբ վստահ լինեք, որ երեխան անսխալ տարբերակում է գույները, կարող եք սովորեցնել դրանց անվանումները: Դրա համար Մոնտեսորի-մանկավարժության մեջ կիրառվում է երեք  քայլանի դաս, որի ժամանակ օգտագործվում են գունավոր քարտեր կամ  էլ թելի կծիկներ:

Քայլ 1. երեխային ցույց եք տալիս քարտերն ու ասում. «Ահա կարմիրը: Ահա դեղինը: Եվ ահա կապույտը»:

Քայլ 2. երեխային հարցնում եք. «Ցույց տուր կարմիրը: Ո՞ւր է կապույտը: Իսկ ո՞րն է դեղինը»:

Քայլ 3. ցույց եք տալիս առարկան կամ քարտը և հարցնում. «Ի՞նչ գույն է  սա»:

Եթե երեխան սխալ է ասում, ապա պետք է չէ ուղղել նրան, պարզապես վերադարձեք նախորդ քայլ:

Պատրաստեց՝Նարին Մուրադյանը
(«TMM-Սովորեցրու ինձ ավելին – ուսուցման
և զարգացման կենտրոն»-ի Էրգոթերապիստ)

Սիրելի այցելու, եթե դու այլևս ՓՈՔՐԻԿ չես, այլ ՊԱՏԱՆԻ, եթե արդեն քո հետաքրքրությունների շրջանակն ընդլայնվել է և դու ուզում ես տարիքիդ համապատասխան հետաքրքիր հոդվածներ կարդալ, ապա «Պատանի եմ» կայքը հենց այն հարթակն է, որը կհագեցնի քո հետաքրքրասիրությունները։ Այստեղ դու կարող ես նաև ինքդ լինել հեղինակ, ունենալ ու վարել քո բլոգային էջը։ Միացի՛ր պատանիների թիմին։ Դարձի՛ր «Պատանի եմ» կայքի մի մասնիկը։