Ծեփամածիկով աշխատանքի կարևորությունը

Ինչի՞ համար է պլաստիլինով աշխատանքն անհրաժեշտ երեխաներին

Ծեփը ստեղծագործական աշխատանքի տեսակ է, որի ընթացքում ծեփամածիկից (պլաստիլինից) պատրաստվում են տարածական (երբեմն ռելիեֆային) պատկերներ, ամբողջական կոմպոզիցիաներ։ Ծեփի տեխնիկան հարուստ ու բազմազան է, բայցևայնպես, հասանելի է նույնիսկ փոքրիկ երեխաներին։

Ծեփամածիկով աշխատանքը ստեղծագործական հիանալի զբաղմունք է, որը խիստ նպաստում է երեխայի զարգացմանը։ Ծեփամածիկով աշխատանքը զարգացնում է ձեռքի մատները, ձևավորում է ձեռքի աշխատանքի մասին պատկերացնումները, կարգավորում ու համաչափեցնում է երկու ձեռքերի միաժամանակյա աշխատանքը, զարգացնում է երեխայի սենսորային փորձը, պատկերացում է տալիս տարածականության մասին։

Այսպիսի աշխատանքը նաև երեխաներին օգնում է հասկանալ նկարների իմաստները, որոշակի պատկերների ու ֆիգուրների դերը։

Այս աշխատանքում ոչ պակաս կարևոր է երեխայի մատների մկանային աշխատանքը, որը հնարավորություն է տալիս զարգացնել մանր մոտորիկան։ Պլաստիլինի հետ ցանկացած աշխատանքը «ծանրաբեռնում» է փոքրիկի մատների մկանները։ Երբ փոքրիկը փափկեցնում է ծեփամածիկը կամ այն սեղանի վրա գլորում է, նրա մոտ զարգանում է տարածականության և ձևի մասին պատկերացումները։

Ծեփի առանձնահատկությունները և նրա ազդեցությունը երեխայի զարգացման վրա

Ինչո՞ւ են բոլոր երեխաները սիրում աշխատել ծեփամածիկով (պլաստիլին)։

Ծեփը հիանալի հնարավորություն է տալիս արտահայտել սեփական պատկերացումը շրջապատի մասին՝ տարածական ճկուն պատկերների միջոցով։ Յուրաքանչյուր փոքրիկ կարող է ստեղծել իր յուրահատուկ պլաստիլինիե կամ կավե աշխարհը։ Ահա թե ինչու է պլաստիլինով ծեփը գերում երեխաներին։

Ծեփը գեղարվեստական ստեղծագործության ամենաշոշափելի տեսակն է։ Երեխան ոչ միայն տեսնում է այն, ինչ ստեղծել է, այլ նաև այն շոշափում է, վերցնում ձեռքը և, անհրաժեշտության դեպքում, ենթարկում փոփոխությունների։ Ծեփի գլխավոր գործիքը ձեռքն է (ավելի ճիշտ՝ երկու ձեռքերը), հետևաբար՝ ծեփամածիկով աշխատանքի հմտությունները սեփական ձեռքերին տիրապետելու մեջ է, այլ ոչ թե վրձնով, մատիտով կամ մկրատով աշխատանքի հմտությունների մեջ։ Այս տեսանկյունից ծեփամածիկով աշխատանքը  կարելի է համարել ամենաբնականը և ամենահասանելին՝ ինքնուսուցման համար։ Պլաստիլինի մի գնդից կարելի է պատրաստել բազմաթիվ կերպարներ, ամեն անգամ հայտնաբերել նոր տարբերակներ ու հնարավորություններ՝ նույնիսկ առանց ուսուցչի կամ ծնողի միջամտության։ Իսկ եթե առկա է պլաստիլինի մեծ քանակություն և երեխայի կողքը կա բանիմաց ու համբերատար մեծահասակ, ով անհրաժեշտության դեպքում կօգնի կամ խորհուրդ կտա, ապա ծեփը դառնում է ամենասիրելի զբաղմունքներից մեկը երկար ժամանակ։ 

Ծեփով աշխատանքը կոմպլեքս ներգործություն ունի երեխայի զարգացման վրա.

• Զարգանում է երեխայի սենսորային զգայունությունը, այսինքն ծեփը նպաստում է ձևերի, ձևաչափերի, գույնի, զանգվածի և ճկունության ընկալմանը։
• Զարգանում է երևակայությունը, տարածական մտածողությունը, ընդհանուր ձեռագործի կարողությունը, մանր մոտորիկան։
• Համաչափեցնում է երկու ձեռքերի աշխատանքը։
• Օգնում է աշխատանքը նախապես նախագծել և հերթականությամբ իրականության կոչել, կանխատեսել արդյունքը և ձգտել դրան հասնել, անհրաժեշտության դեպքում փոփոխություններ կատարել նախագծում։

Սակայն, ամենակարևորն ու արժեքավորն այն է, որ ծեփը, այլ ստեղծագործական աշխատանքների հետ միասին, զարգացնում է երեխայի էսթետիկ հոգեվիճակը։ Փոքրիկը սովորում է տեսնել, զգալ ու ստեղծել գեղեցիկը։

Սիրելի այցելու, եթե դու այլևս ՓՈՔՐԻԿ չես, այլ ՊԱՏԱՆԻ, եթե արդեն քո հետաքրքրությունների շրջանակն ընդլայնվել է և դու ուզում ես տարիքիդ համապատասխան հետաքրքիր հոդվածներ կարդալ, ապա «Պատանի եմ» կայքը հենց այն հարթակն է, որը կհագեցնի քո հետաքրքրասիրությունները։ Այստեղ դու կարող ես նաև ինքդ լինել հեղինակ, ունենալ ու վարել քո բլոգային էջը։ Միացի՛ր պատանիների թիմին։ Դարձի՛ր «Պատանի եմ» կայքի մի մասնիկը։