Յուրաքանչյուր մայր գիտի, որ երեխային քնեցնելու գործընթացը բավականին բարդ է։ Բայց ուշ թե շուտ երեխային պետք է սովորեցնել ինքնուրույն քնել։ Ինչպե՞ս դա անել։
Որպեսզի երեխան սովորի ինքնուրույն քնել, պետք է հիշել մի քանի կարևորագույն կանոն.
1. Զինվեք համբերությամբ։
Հիշե՛ք, որոշակի սխեմայի հետևելով, ի վերջո կհասնեք նպատակակետին։ Կարևորը բացասական հույզերին ու զայրույթին տեղ չտալ այդ բարդ ուղու ընթացքում։
2. Ընտանեկան ծես։
Օրինակ, քնից առաջ փոքրիկը պետք է հերթով համբուրի ընտանիքի բոլոր անդամներին, պառկեցնի քնելու սիրելի խաղալիքը, լոգանք ընդունի այն խաղալիքի հետ, ով ցանկություն ունի լողանալու։
3. Երեխայի համար հատուկ «գիշերային» սպասք առանձնացրեք։
Դա կարող է լինել շիշ ու ափսե, որոնք օգտագործվում են բացառապես քնից առաջ։ Դա երեխային կտրամադրի քնի։
4. Սովորություն դարձրեք երեխայի համար հեքիաթ կարդալը կամ միասին աուդիոգիրք լսելը։
Այդպես երեխան դրական էմոցիաներ կստանա և լավ տրամադրությամբ կքնի։
5. Մի «խաբնվեք» մանկական սադրանքներին՝ «ջուր եմ ուզում, զուգարան գնալու կարիք ունեմ և այլն»։
Մահճակալի կողքը շշով ջուր դրեք և երեխային բացատրեք, որ նա կարող է ցանկացած պահին, առանց մայրիկի օգնության ջուր խմել։ Մահճակալի մոտ թխվածքաբլիթ կամ խնձոր դրեք «սովածանալու» դեպքում խնդրին լուծում տալու համար։ Մի մոռացեք մոտակայքում դնել նաև գիշերանոթը։
6. Երեխային պետք չէ պառկեցնել ռեժիմով՝ վայրկյանը վայրկյանի։
Քնից առաջ երեխայի հետ քննարկեք անցած օրը, հանգիստ խաղեր խաղացեք հետը։ Ոչ մի դեպքում պետք չէ շտապել երեխային քնացնելիս։
7. Եթե Ձեր և երեխայի միջև տարաձայնություն է եղել։
Եթե քնից առաջ վիճել եք երեխայի հետ, բարկացել եք նրա վրա, ապա մինչև քունն անպայման հարթեք տարաձայնությունը։ Երեխան չպետք է պառկի քնելու վախեցած ու այնպիսի զգացումով, որ առավոտյան էլի բարկանալու են իր վրա։
8. Քնից առաջ երեխան կարիք ունի ֆիզիկական շփման։
Հեքիաթ կարդալիս բռնեք նրա ձեռքը, շոյեք գլուխն ու թիկունքը։ Թույլ տվեք, գլուխը դնի Ձեր ծնկներին։ Այդպես նա իրեն պաշտպանված կզգա, որը 
դրական կազդի քնի վրա։
9. Ննջասենյակում լուսամփոփ տեղադրեք։
Ոչ մի վատ բան չկա նրանում, որ երեխան վառ լույսի տակ է քնում։ Ավելի վատ կլինի, եթե նա քնի սեփական վախի հետ, չէ՞ որ գրեթե բոլոր երեխաները վախենում են մթից։ Լուսամփոփը միացրեք բացառապես գիշերը, իսկ ցերեկը այն ծածկեք որևէ ծածկոցով։ Այդպիսով լուսամփոփը կդառնա գիշերային կախարդանքի մի մասնիկը։
10. Եղեք քնքուշ ու հնարամիտ։
Երեխային առաջարկեք պատմության «շարունակություն»։ Օրինակ. «դու հիմա կքնես, իսկ առավոտյան ես քեզ համար կպատրաստեմ աշխարհի ամենահամեղ հյութը»։ Խոստումների համար օգտագործեք ամենապարզ ու ամենահասանելի կենցաղային երևույթները, որպեսզի կարողանաք իրականացնել խոստումը։ Կարևորը մատուցման ձևն է։ Կարելի է առավոտյան տնային գործերն այնպես նկարագրել, որ երեխան անհամբերությամբ սպասի լուսաբացին, և որպես փոքրիկ արկած իր մասնակցությունն ունենա այդ գործընթացում։
Էստվիլի տարբերակը
Այս տարբերակը լավ է գործում երեխաների մեծամասնության դեպքում։ Կարևորը բռնած ուղուց հետ չկանգնելն է և թույլ չտալ գործընթացին խառնվել տատիկներին, դայակներին և այլ անձանց։ Արդյունքի հասնելու համար անհրաժեշտ է ուղիղ մեկ շաբաթ, եթե ներքոհիշյալ խորհուրդները ճիշտ կատարվեն։
Առաջին օրը երեխային պառկեցնելուց ննջասենյակից դուրս եկեք ուղիղ մեկ րոպեով, իսկ երկրորդ և երրորդ անգամները այդ ժամանակահատվածը 
պետք է հասնի 3 րոպեի։ Դրանից հետո 5 րոպեով մտեք երեխայի մոտ։ Կրկնեք դա այնքան ժամանակ, քանի դեռ նա չի քնել։ Եթե նա այդ ընթացքում անընդմեջ լացում ու բղավում է, միևնույնն է, ժամանակի սահմանափակումները չփոփոխեք։
Երկրորդ օրը վերադարձեք երեխայի մոտ երեք րոպե բացակայելուց հետո, այնուհետ երկու անգամ՝ հինգ րոպե բացակայելուց հետո, իսկ մնացած անգամները մինչև քնելը՝ 7 րոպե բացակայելով։
Երրորդ օրը առաջին անգամ դուրս եկեք 5 րոպեով, հաջորդ երկու անգամները 7 րոպեով, իսկ մնացած անգամները մինչև քնի վրա հասնելը՝ ուղիղ տասը րոպեով։
Չորրորդ օրը սենյակից դուրս գալու ժամանակը առաջին անգամ հասցրեք 7 րոպեի, հաջորդ երկու անգամները՝ 9 րոպե, իսկ մնացած անգամները՝ մինչև 11 րոպե։
Հինգերորդ օրը առաջին բացակայության ժամանակահատվածը պետք է կազմի 9 րոպե, այնուհետև 2 անգամ 11 րոպե, իսկ այնուհետը՝ 13 րոպե։
Վեցերորդ օրը սենյակը սկզբում լքեք 11 րոպեով, ապա երկու անգամ 13, իսկ հետագայում՝ 15 րոպեով։
Յոթերորդ օրը երեխան արդեն կսովորի ինքնուրույն քնել։ Սկզբում դուրս կգաք 13 րոպեով, ապա երկու անգամ 15 րոպեով և մնացած անգամները՝ 17 րոպեով, քանի դեռ երեխան չի քնել։
Հիշեք, պետք է ճշգրտորեն հետևել բերված ընթացակարգին նույնիսկ այն ժամանակ, եթե երեխան բղավում է և փորձում Ձեր ուշադրությունը գրավել։ Երբ ննջասենյակ եք մտնում, երեխային մի գրկեք, մի վառեք լույսը։ Միայն ձայնով շփվեք երեխայի հետ, ասելով, որ նրա հետ եք, որ սիրում եք նրան և անուշ երազներ մաղթում։
Եթե կարողանաք հանդուրժել այս մեկշաբաթյա փորձությունը, արդյունքն անպայման կգոհացնի Ձեզ։
Շնորհակալություն խորհրդի համար։ Իսկ ո°ր տարիքից սկսած կարելի է կիրառել այս մեթոդը։
Եթե երեխան կուրծք է ուտում, ապա 10 ամսականից կարելի է, իսկ եթե ոչ, ապա կարելի է փոքր-ինչ ավելի շուտ։ Ինքս նման կերպով 7 ամսական աղջկաս եմ սովորեցրել քնել (սնվել է կաթնախառնուրդով), և 1 տղայիս, որը կրծքով է սնվում դեռ։
Բարև ձեզ։
Իսկ ինչպե՞ս սովորեցնել ինքնուրույն քնել 4-5 ամսական երեխային։