Ինչպե՞ս վարվել «փոքրիկ-խորամանկների» հետ

Շատ հաճախ ծնողներն իրենց հարց են տալիս, թե ինչու՞ է իրենց փոքրիկը խորամանկություն անում: Խորամանկությունն երեխաների մոտ սկսում է դրսևորվել 2 տարեկանից: Դրսևորման պատճառները տարբեր են.
• Երեխան սկսում է ինքնուրույն ուտել. այս ընթացքում երեխաների մոտ սկսում է ձևավորվել սեփական ԵՍ-ը, փորձում են դառնալ ինքնուրույն, ուստի երբ ծնողները փորձում են օգնել փոքրիկին, նա մի կողմ է քաշվում և ասում՝ «ես- ինքս»:
• Երեխան հագնում է կոշիկները, իսկ մայրիկը շտապեցնում է. «Դե՛ արագացրու, վերջացրու, մենք արդեն ուշանում ենք»: Ի պատասխան՝ երեխան շարունակում է դանդաղորեն հագնել, քանի որ նա չի կարող կատարել մեծերի բոլոր հրահանգները, չէ որ դեռ նոր է սովորում: Եթե երկար սպասելու համար ժամանակ չունեք, ապա ավելի լավ է օգնեք, քան շտապեցնեք երեխային:
• Երեխան ուզում է խաղալ, իսկ մայրիկն առաջարկում է դադարեցնել խաղը և հավաքել խաղալիքները: Սակայն, երեխան շարունակում է խաղը, քանի որ նրա համար դժվար է միանգամից հրաժարվել դրանից և հետաքրքիր զբաղմունքից անցում կատարել ձանձրալիին: Խաղն ավարտելու մասին երեխային պետք է նախապես զգուշացնել, այնուհետև հավաքել թափված խաղալիքները: Եթե երեխան չի ցանկանում հավաքել թափված խաղալիքները, ապա դրա լավագույն լուծումը խաղն է. խաղալով, մրցույթ կազմակերպելով միասին հավաքեք դրանք և կտեսնեք, թե այդ գործընթացը որքան հետաքրքիր կլինի ձեր երեխայի համար (օրինակ՝ օ՜, շուտով փոթորիկ է լինելու, պետք է արագ թաքցնենք խաղալիքները տուփերի մեջ):
• Երեխան ամանները լվանալուց բաժակ է կոտրում. մայրիկը պահանջում է դադարեցնել գործընթացը, սակայն երեխան շարունակելու ցանկություն է հայտնում: Ինքներդ մտածեք. «մի՞թե բաժակը երեխայի զգացմունքից կարևոր է: Չէ՞ որ նա ցանկանում է օգնել ձեզ»:
• Խանութում երեխան հերթական անգամ լացակումած խնդրում է իր համար կոնֆետ գնել: Նա մտածում է. «երեկ լացեցի ու մեքենաս ստացա, հիմա էլ լացեմ, ու կհասնեմ ուզածիս»: Պետք է շատ հստակ, առանց երկմտելու ասել «ո՛չ» և իրավիճակը հարթելու համար առաջարկել այլընտրանքային տարբերակ: Կարևոր է ոչ միայն մերժել, այլ նրան փոխարինող տարբերակ առաջարկելը:
• Մայրիկը երեխային խնդրում է հավաքել սեղանը, սակայն նա հրաժարվում է: Այդ ամենին ի պատասխան, հայրիկը սեղանի անկյունում նստած ժպտում է: Երեխան էլ ավելի է համառանում: Կարևոր է հիշել, որ ծնողներից յուրաքանչյուրը երեխաների կյանքում պետք է իր հստակ դերն ունենա:
Սիրելի ծնողները հիշեք, որ ձեր երեխաների համար կարևոր են ձեր իսկ շուրթերից հնչած գովասանքի խոսքերը, ուստի նրանց լավ արարքներին ի պատասխան մի ափսոսեք դրանք շռայլել:

Պատրաստեց՝ Անի Գարամյանը
(197 դպրոցի և «Այբ Բեն Գիմ» զարգացման
ակումբի սոցիալական մանկավարժ)

Սիրելի այցելու, եթե դու այլևս ՓՈՔՐԻԿ չես, այլ ՊԱՏԱՆԻ, եթե արդեն քո հետաքրքրությունների շրջանակն ընդլայնվել է և դու ուզում ես տարիքիդ համապատասխան հետաքրքիր հոդվածներ կարդալ, ապա «Պատանի եմ» կայքը հենց այն հարթակն է, որը կհագեցնի քո հետաքրքրասիրությունները։ Այստեղ դու կարող ես նաև ինքդ լինել հեղինակ, ունենալ ու վարել քո բլոգային էջը։ Միացի՛ր պատանիների թիմին։ Դարձի՛ր «Պատանի եմ» կայքի մի մասնիկը։