Այս հարցը շատ է հետաքրքրել գիտնականներին։ Սակայն նրան պատասխանելը բավական բարդ խնդիր է, քանի որ թռչունների թռիչքին հետևելն անհնար է։ Այդ իսկ պատճառով թռչունների թռիչքը միայն հարաբերական մեծություններով են բնութագրում, օրինակ եթե կարողանում են ֆիքսել այն ժամանակը, որի ընթացքում թռչունը կտրել-անցել է հայտնի հեռավորություն ունեցող տարածքը։
Սակայն նույնիսկ այս դեպքում ոչ բոլոր հարցերն են լուծում ստանում. օրինակ, արդյո՞ք թռչունն իր առավելագույն արագությամբ է թռել, թե առանց շտապելու է անցել այդ տարածքը։ Այդ իսկ պատճառով թվերը, որոնք նշում են գիտնականները, իրարից բավական տարբերվում են։ Բայց, այնուամենայնիվ, արդեն գոյություն ունի թռչունների արագության սանդղակ, որն էլ կներկայացնենք ձեզ։
Օրինակ ագռավի թռիչքի արագությունը 35-45կմ/ժամ է, ձկնկուլինը՝ 55-65կմ/ժ։ Այդպիսի արագություն են զարգացնում նաև փասիանները։ Ճնճղուկները կարող են թռչել մինչև 80կմ/ժ արագությամբ, ու մոտավորապես այդպիսի արագություն ունի նաև սարյակը։ Ամենափոքր թռչունը՝ կոլիբրին, շատ մեծ արագություններով է կարողանում թռչել (մինչև 95կմ/ժ)։ Բայց նրանից ավելի արագ թռչում է եվրոպական ծիծեռնակը (նրանք կարող են զարգացնել մինչև 110կմ/ժ արագություն)։
Սակայն արագությունով բոլորին գերազանցում է բազեն, որի թռիչքի արագությունը 120կմ/ժ է, իսկ որսին բռնելու ժամանակ այդ արագությունն ավելի է մեծանում։
Զարմանք է առաջացնում այն հանգամանքը, որ գետնի վրա դանդաղաշարժ վայրի բադերն ու սագերը թռիչքի ընթացքում մեծ արագություններ կարող են զարգացնել։ Նրանց արագությունը հասնում է մոտ 115կմ/ժ-ի։
