Աշուն է։ Մինչ խիստ սառնամանիքները դեռ շատ ժամանակ կա, իսկ ծառերի տերևներն արդեն աստիճանաբար սկսում են թափվել։ Ծառերը պատրաստվում են տերևաթափի, և ծառերի տերևները զարմանալի փոփոխությունների են ենթարկվում։
Նախևառաջ տերևները սկսում են դեղնել, չնայած նրանց ոչ ոք դեղին ներկով չի ջրում։ Դեղին գույնը միշտ պարունակվում է տերևների մեջ։ Սակայն ամռանն այն աննկատ է։ Այն «կորչում» է կանաչ գույնի մեջ։
Ըստ օրացույցի աշունն սկսվում է սեպտեմբերի 1-ից։
Տիեզերագնացները աշնան սկիզբը համարում են գիշերահավասարի օրը՝ սեպտեմբերի 23-ը, երբ ցերեկն ու գիշերը հավասար են իրար։
Կեչու վրա դեղին տերևների ի հայտ գալը կենդանի բնության համար է աշնան սկիզբ։
Տերևներին կանաչ գույն տալիս է քլորոֆիլ անուոնվ նյութը։ Քլորոֆիլն անընդհատ քայքայվում և նորից առաջանում է։ Սակայն դա տեղի է ունենում միայն լույսի ազդեցության տակ։
Աշնանը քլորոֆիլի կանաչ հատիկները քայքայվում են, իսկ դեղին գունավորումը պահպանվում է։ Տերևը դեղնում է։
Ամռանը արևը երկար է լուսավորում։ Քլորոֆիլը քայքայվում և անմիջապես նորն է առաջանում, էլի քայքայվում ու էլի առաջանում… Քլորոֆիլի առաջացումը քայքայման հետ միաժամանակ է տեղի ունենում և տերևն այդ ժամանակ կանաչ է մնում։ Աշնանը գիշերները երկարում են, բույսն ավելի քիչ է արևի լույս ստանում։ Քլորոֆիլը քայքայվում է, բայց չի հասցնում վերարտադրվել։ Կանաչ գույնն աստիճանաբար քիչանում է ու դեղինն է նկատելի դառնում. տերևը դեղնում է։
Աշնանը տերևները ոչ միայն դեղնում էն, այլ նաև կարմրում կամ մանուշակագույն դառնում։ Դա կախված է նրանից, թե ի՞նչ գունավորող նյութ է գտնվում տերևի ներսում։
Աշնանային անտառը հարուստ է գույներով։ Աշնանային տերևների պայծառությունը կախված է նրանից, թե ինչպիսի՞ն է եղանակը։
Եթե աշունը մռայլ է, անձրևոտ, տերևները խոնավության ավելցուկի և լույսի պակասի պատճառով խամրած են ու ոչ պայծառ։
Եթե ցուցտ գիշերներին հաջորդում են պայծառ, արևոտ օրերը, ապա տերևերնը օրերի նման կլինեն պայծառ ու վառ գույներով։
Իսկ, օրինակ, յասամանի տերևները չեն դեղնում, այլ կանաչ գույնով են տերևաթափվում՝ անկախ եղանակից։ Յասամանի տերևերնում քլորոֆիլի հատիկներից բացի այլ գունավորող նյութեր չկան։
