1863թ. Մեծ Բրիտանիայի մայրաքաղաքում տեղի ունեցավ հիշարժան իրադարձություն՝ բացվեց աշխարհում առաջին մետրոյի գիծը։ Նրա ստեղծման միտքը հղացել է 1843թ. անգլիացի ինժեներ Պրիսոնը։ Սակայն այդ մտահաղացումը նա չկարողացավ շուտ իրականացնել։ Աշխատանքները տարվում էին բաց տարածքներում կամ ոչ շատ մեծ խորություններում։ Սկզբում ռելսերի վրայով երթևեկում էին շոգեքարշներ, և միայն 1906թ.-ից սկսեցին շահագործվել էլեկտրագնացքները։ 1912թ.-ին ամբողջ մետրոպոլիտենը «թարմացվեց»։
Հետաքրքրական է այն հանգամանքը, որ 19-րդ դարում Լոնդոնից հետո մետրո կառուցվեց ոչ թե մեծ ու խիտ բնակեցված մայրաքաղաքներում, այլ այդ ժամանակներում նահանգ հանդիսացող Աթենքում, Գլազգոյում ու Բուդապեշտում։
Ներկայումս մետրոյի լոնդոնյան գետնուղին խիստ փոփոխությունների է ենթարկվել, այժմ այն ունի ավելի քան 300 կայարան և բաժանված է քաղաքի կենտրոնը ծայրամասերին միացնող 6 հատվածների։
Ի դեպ…
Հայաստանում մետրոն սկսել է կառուցվել 1972թ.-ից և շահագործման է հանձնվել 1981թ.-ի մարտի 7-ից։ Ի սկզբանե մետրոն նախագծվել է որպես ստորգետնյա տրամվայի երթուղի, ապա վերափոխվել է մետրոյի։ Երևանի մետրոյի ուղիների ընդհանուր երկարությունը 12,1 կմ է, գործում է 10 կայարան։ Կայարաններից երեքը՝ Սասունցի Դավիթ, Գործարանային և Չարբախ կայարանները վերգետնյա են, մնացած յոթը՝ ստորգետնյա։
Երևանի մետրոպոլիտենի կայարանները
[table id=4 /]
