Միգուցե չհավատաս, բայց երկրագնդի վրա ապրող մարդկանց կեսից ավելին իր կյանքում երբեք ձյուն չի տեսել։
Ենթադրվում է, որ մեկ խորանարդ մետր ձյան մեջ կա ավելի քան 350 միլիոն ձյան փաթիլ։
Ձյան փաթիլի 95% բաղկացած է օդից։ Այդ իսկ պատճառով էլ ձյունը դանդաղ է իջնում երկնքից։ Ըստ գիտնականների, ձյան փաթիլները իջնում են 0.9կմ/ժամ արագությամբ։
1 փաթիլի զանգվածը մոտավորապես 1միլիգրամ է։ Հազվադեպ հանդիպում են 2-3մգ զանգվածով փաթիլներ։
Ձմեռային այս հրաշքի չափերը տատանվում են 0.1-ից մինչև 7մմ։
Այն, որ փաթիլների բաղադրության մեջ օդ կա, բացատրվում է նրանց սպիտակ գույնով։ Լույսը արտացոլվում է սառույցի բյուրեղների ու օդի միջոցով, այդ պատճառով էլ այս ձմեռային գեղեցկուհիներն ունեն արծաթյա-սպիտակավուն գույն։
Սակայն, պատմության մեջ հայտնի են դեպքեր, երբ ձյունն ունեցել է այլ գույներ։ 1969թ. Շվեյցարիայում սև ձյուն եկավ, իսկ 1955թ.-ին Կալիֆորնիան ցնցվեց ձյան կանաչ գույնից։
Իսկ ո՞վ է ձյունը ներկում այդ տարօրինակ գույներով։ Գիտնականները պատմում են, որ անտարկտիկական լեռների ձյուների մեջ ապրում են հետաքրքիր էակներ, որոնք կոչվում են ձյունե խլամիդոմոնադներ։ Հենց դրանք էլ ձյունը ներկում են վարդագույն, կարմիր, մանուշակագույն և նույնիսկ դեղին։
Մեկ այլ շատ հետաքրքիր փաստ. երբ ձյան փաթիլն ընկնում է ջրի մեջ, շատ բարձր ձայն է հանում, որը լսելի չէ մարդու ականջին։ Իսկ ձուկը լսում է այն և այդ ձայնն այնքան էլ դուր չի գալիս նրան։
Աշխարհում հայտնի ամենամեծ փաթիլը նկատել են ԱՄՆ-ում 1987թ.-ին։ Այս հսկայական գեղեցկուհու տրամագիծը կազմել է 38սմ։
1944թ. ապրիլին Մոսկվայում ևս տարօրինակ ձյուն եկավ։ Այս ձյան փաթիլները ձեռքի ափի չափի էին և արտաքինից նման էին ջայլամի փետուրի։
