1. Երեխայի մայրը դուք եք։ Խորհուրդներ լսեք, բայց պարտադիր չի, որ դրանք իրականացնեք։ Դուք եք որոշում, թե որն է երեխայի համար լավը (բացառությամբ բժշկական հարցերի)։ Մի քանի անգամ «չափեք», նոր «կտրեք»։
2. Երբ երեխան լացում է, կամ հիվանդ է, պանիկայի մեջ մի ընկեք։ Նախ դրանով չեք օգնի երեխային, հետո էլ բոլոր երեխաներն էլ համ լալիս են, համ հիվանդանում։ Ձեզ սթափ պահեք, որ ճիշտ որոշեք հետագա քայլերը։
3. Երեխայի գերին մի դարձեք ու երեխային ձեր սիրուն գերի մի դարձրեք։ Հիշեք, որ կյանքը շարունակվում է։ Երեխան պարզապես լրացնում է ձեր կյանքը։ Երեխան ինչքան էլ սիրի տատիկ-պապիկին, հորքուր-մորքուրին, միևնույնն է, նրանք մամա չեն դառնա երեխայի համար։ Մի խանդեք։ Եթե հնարավորություն ունեք, շաբաթվա մեջ գոնե մեկ ժամ նվիրեք ձեզ։ Դուրս եկեք տանից առանց երեխայի՝ շոփինգի, գեղեցկության սրահ, մարզասրահ կամ էլ հեծանիվ քշելու։
4. Երեխային սովորեցրեք աղմուկի տակ քնելուն։ Դա հետագայում ձեզ շատ հոգսերից կազատի։ Նրա քնած ժամանակ բարձր երաժշտություն միացրեք, հանգիստ զրուցեք ուրիշների հետ, ոչ թե դուռ-լուսամուտ պինդ փակեք, որ մոծակի տզզոցն էլ չլսվի։
5. Տնային հոգսերը մի կազմակերպեք ձեր քնի, հանգստի հաշվին։ Հիշեք, որ այդպես շատ շուտ գերհոգնածության կհասնեք։ Խոհանոցային գործերը կարող եք անել նրա հետ միասին՝ նրան նստեցնելով կամ պառկեցնելով մանկասայլակի մեջ, նրա համար երգ երգելով կամ զրուցելով ու գործը անելով։
6. Մի համեմատեք ձեր փոքրիկին ուրիշ փոքրիկների հետ։ Նա անհատականություն է ամեն ինչում։
7. Ամենակարևորը՝ հիշեք. դուք ամեն ինչ կարող եք։ Վստահ եղեք ձեր ուժերին ու ամեն ինչ շատ հեշտ կլինի։
