Կար-չկար, մի կրիա կար։ Ի՞սկ դու գիտես, որ կրիաները քայլում են.տոպ… տոպ… տոպ… տոպ…
Իսկ մյուս կենդանիները վազում են՝ տոպ-տոպ-տոպ-տոպ-տոպ-տոպ։
Մինչև կրիան կհասնի գետակի մոտ, մյուս կենդանիները արդեն լողացած և ետ դարձած կլինեն։
Փոքրիկ կրիան իհարկե նեղվում էր դրանից, և կրիայի ընկերները որոշեցին հեծանիվ նրան նվիրել։
– Նայիր,- ասեցին նրանք կրիային,-Ինչ օգտակար իր է։ Մեկ՝ և դու գետակի մոտ ես։ Երկու՝ և դու խանութի մոտ ես։ Ամեն ինչ կհասցնես, ամեն տեղ կքշես։ Նստիր և քշիր։
Բարձրացրեցին, նստացրին հեծանիվի վրա։ Կրիան միանգամից ընկավ։
– Չի ուզում այս հեծանիվը ինձ քշել։ Ես նրա դուրը չեկա,- լացեց կրիան։
Ինչքան կենդանիները կրիային համոզեցին, ինչքան խնդրեցին նորից նստել և քշել, կրիան չմտափոխվեց։
– Վախենում եմ։ Վատն է հեծանիվը։ Ղեկը ինձ չի լսում։ Անիվները չեն պտտվում, ոտնակները փախչում են ոտքերի տակից։ Ոչինչ չի ստացվի։
– Ինչո՞ւ ես դու միանգամից մտածում, թե ոչինչ չի ստացվի,- նախատեց նրան արջը։- Մենք՝ արջերս, անշնորհք ենք, բայց մենք կրկեսներում հեծանիվներ ենք քշում։ Իսկ դու փորձիր ընկերանալ հեծանիվի հետ։ Խնդրիր. «Ղե՛կ, լսիր ինձ։ Անիվնե՛ր, պտտվեք։ Ոտնակնե՛ր, մի փախեք ոտքերիս տակից»։ Եվ վերջ, բայց նուրբ և սիրով։ Կամաց-կամաց։
Կրիան մոտեցավ հեծանիվին և ասաց։
-Կներես ինձ, որ զայրացա քո վրա։ Դու լավն ես։ Արի, մի անգամ էլ փորձենք։
Կրիան սկզբում քշեց կես մետր, հետո մեկ մետր, իսկ հետո մինչև տան ծայրը, հետո էլ՝ մինչև փողոցի վերջ։
Հիմա արդեն ընկերները կրիային երկար չէին սպասում։ Կրիան նրանցից արագ էր հասնում այնտեղ, որտեղ պետք էր։
Խորհուրդներ.
- Սկզբում սովորիր վարել երեքնակնանի, ապա չորսնակնանի հեծանիվ։ Հետո խնդրիր ծնողներին հանել քառանիվ հեծանիվի փոքրիկ անիվները կամ դրանք վեր հանել, որպեսզի հնարավոր լինի սովորել։ Աշխատիր չկորցնել հավասարակշռությունը և կանգ չառնել։ Եվ ամեն ինչ,անպայման, կստացվի։
- Խնդրիր ծնողներիդ սկզբնական շրջանում միշտ կողքդ լինել և հենարան լինել քեզ, բռնել հեծանիվը։ Եթե հոգնել ես, հանգստացիր ու նորից սկսիր։ Հիշիր՝ յուրաքանչյուրից հետո ավելի ես մոտենում լավ արդյունքների։ Թեկուզ փոքր քայլերով հասնում ես արդյունքի։
- Հեծանիվ վարել կարելի է սովորել մայթեզրի մոտ։ Մի ոտքով ոտնակը կպտտեցնես, իսկ մյուսով բարձր մայթեզրից կհրես քեզ։ Կարելի է նաև սովորել՝ հեծանիվը վարելով որպես ինքնագլոր։ Մի ոտքը էլի կլինի ոտնակի վրա, իսկ մյուսով միայն կհրես քեզ։