Մայրիկ մուկը մի իր ասածի ձագուկ ուներ։ Փոքրիկ մկնիկը ոչ մի կերպ չէր ուզում լսել մայրիկին։ Ու մի անգամ էլ նեղացավ ու փախավ տանից։
-Ինձ պետք չէ այսպիսի տունը,- բղավեց մկնիկը։- Ինձ համար նորը կգտնեմ։
Գնաց-գնաց ու մի գեղեցիկ որջ հանդիպեց ճանապարհին։ Նա մտածեց. «Հենց այստեղ էլ կապրեմ»։ Բայց դեռ չէր հասցրել ներս մտնել, հանկարծ լսեց. «Ռռռռռռ»։ Որջում գայլն էր ապրում։ Մկնիկն արագ-արագ հեռու փախավ որջից։
Շարունակեց մկնիկը ճանապարհը ու ճանապարհին մի ուրիշ գեղեցիկ տնակ տեսավ։ «Ժժժժժ», լսվում էր այնտեղից։ «Այստեղ մեղուներն են ապրում»,- գլխի ընկավ մկնիկն ու նորից փախավ։
«Փչակում կապրեմ»,- որոշեց նա։ Բայց հենց բարձրացավ ծառի վրա, բվեճը այնտեղից բղավեց մկնիկի վրա՝ «Ու-ու-ու՜» և փորձեց ուտել մկնիկին (իսկ դուք գիտեի՞ք, որ բվերը մկներ են ուտում)։
Վազելով վերադարձավ մկնիկը տուն, իր մայրիկի մոտ։ Գրկեց նրան ու ներեղություն խնդրեց և խոստացավ, որ այլևս երբեք չի փախչի տնից։