Երեխային ուղղված սերը, հոգատարությունը պետք է ոչ միայն խոսքերի միջոցով դրսևորվի, այլ նաև գրկախառնությունների, փաղաքշանքների, ժպիտի, համբույրների միջոցով: Եթե Ձեզ փոքրիկ նկարիչն իր ստեղծագործությունն է ցույց տալիս, որքան էլ զբաղված լինեք, անտարբեր մի գտնվեք, փոքրիկին խրախուսեք՝ գովեստի խոսքեր ասելով:
• Երեխայի անհաջողությունների, սխալների վրա մի բարկացեք: Մի զլացեք «ավելորդ անգամ» գովեստի խոսքեր «շռայլել»: «Ապրե՛ս, պատմությունը լավ պատմեցիր» գովեստի խոսքի փոխարեն կարող եք ասել «Ինձ այնքա՜ն շատ դուր եկավ քո պատմած պատմությունը» կամ «Ապրես, որ նման կերպ վարվեցիր» խոսքերի փոխարեն ասել՝ «Այնքա՜ն ուրախ եմ, որ քեզ պես օգնական ունեմ»:
• «Որքա՜ն գեղեցիկ ես առյուծին նկարել: Քեզ մոտ շատ լավ է ստացվում: Այդքան գեղեցիկ, ուրախ առյուծ նույնիսկ մուլտֆիլմերում չես գտնի»: Այս մոտեցումը կարելի է կիրառել նաև դեռահասների հետ:
• Պետք չէ երեխաների միջև համեմատություն անցկացնել:
• Յուրաքանչյուր պահանջ սկսեք գովեստով. «Ճաշելիս գդալը ձեռքերիդ մեջ լավ ես կարողանում պահել, սակայն գդալով հարմար է ապուրն ուտել, իսկ փլավը՝ պատառաքաղով: Արի՛, փորձենք»
• «Չի ստացվում ինձ մոտ, կօգնե՞ս»: Մի ամաչեք երեխայից օգնություն կամ խորհուրդ հարցնելուց: Այդ քայլով երեխան իրեն արժևորված կզգա, չէ՞ որ մեծերն իրենից կարծիք են հարցնում (այս մոտեցումը նպատակահարմար է կիրառել 5 տ-ից հետո):
Հենց այսօրվանից էլ օրը սկսեք և ավարտեք ժպիտով, փաղաքշանքով և համբույրով:
Պատրաստեց` Անի Գարամյանը
(197 դպրոցի և «Այբ Բեն Գիմ» զարգացման
ակումբի սոցիալական մանկավարժ)
