Երբեմն երեխան կարողանում է նկաչության միջոցով արտահայտել իր հույզերը։ Սակայն փոքրիկները հաճախ իրենց անհամբերության և նկարել չիմանալու պատճառով ավարտին չեն հասցնում նկարները։ Հատկապես, երբ մեծահասակների կողմից մի անզգույշ խոսք է հնչում փոքրիկի նկարչական տաղանդի վերաբերյալ, երեխան սկսում է մտածել, որ նկարելը շատ բարդ երևույթ է և ինքը չի կարող դրանով զբաղվել։
Երեխան ամեն ինչի հասնում է քայլ առ քայլ՝ հաղթահարելով բազմաթիվ խոչընդոտներ։ Նկարելիս ևս բավական բարդություններ պետք է հաղթահարվեն։ Եվ դրա համար լավագույն խթան կարող են հանդիսանալ մեծահասակի ոգևորիչ խոսքերը։ Իսկ նկարչության առաջին քայլերն անելիս մեծ օգնական է նախշակաղապարը՝ տրաֆարետը։
Տրաֆարետի միջոցով նկարներ ստանալու գործընթացը, իհարկե, չի լրացնի նկարչության դասերի բացակայությունն ու ըստ երևակայության նկարելու կարողությանը։ Սակայն նրա օգնությամբ կատարված նկարները երեխային կստիպեն հավատալ, որ ինքը կարող է նկարել։ Եվ որ ամենակարևորն է, երեխան աստիճանաբար կսովորի ճիշտ բռնել մատիտը, ազատ ու ճկուն տիրապետել դրան և ավելի հստակ գծեր տանել։
Շատ ծնողներ իրենց երեխաների ձեռքը նկարչական մատիտներ ու ֆլոմաստերներ չեն տալիս՝ վախենալով, որ փոքրիկը կնկարի պատերի ու հատակի վրա։ Բայց դա սխալ է և երեխան զրկված լինելով այդ պիտույքներից, առաջին իսկ հնարավորության դեպքում պատահաբար ձեռքում հայտնված գրիչով կգրի մոտակա պատի վրա։
Նման դեպքերից խուսափելու համար ցանկալի է, երեխան ունենա իր փոքրիկ անկյունը՝ սեղան-աթոռով, որտեղ էլ կզբաղվի նկարչությամբ։ Նա պետք է ունենա բազմաթիվ տետրակներ, նույնիսկ հին ու անպիտան ամսագրեր, որոնց վրա մի գիծ քաշելով, կարող է պատռել ու դեն նետել թղթերը։
Տրաֆարետով նկարչությունը երեխային կգրավի երկար ժամանակ։ Զանազան պատկերներով տրաֆարետներ կարելի է գնել գրենական պիտույքների խանութներից։ Կարելի է դրանք պատրաստել տանը։
Տնային պայմաններում տրաֆարետ պատրաստելու համար անհրաժեշտ է թափանցիկ պլաստմասսե շերտ, ինքնակպչուն ժապավեն, մկրատ, գրասենյակային դանակ, գրիչ, ֆլոմաստեր։
Երեխաներին սովորաբար գրավում են կենդանիների պատկերներով տրաֆարետները։ Նման տրաֆարետներ պատրաստելու համար պետք կգան նաև գեղեցիկ պատկերներով ամսագրեր կամ լուսանկարներ։
Տրաֆարետը պատրաստելու համար ինքնակպչուն ժապավենի օգնությամբ նկարի ամրացվում է պլաստիկ շերտին այնպես, որ պատկերը երևա շերտի տակից։ Ֆլոմաստերի օգնությամբ գծվում է նկարի ուրվագիծը, իսկ գրասենյակային դանակի օգնությամբ կտրվում-հանվում ուրվագծից ներս ընկած հատվածը։ Պետք է հիշել, որ գրասենյակային դանակով աշխատելիս պատրաստվածքի տակ ցանկալի է դնել հաստ ստվարաթուղթ կամ խոհանոցային տախտակ, որպեսզի սեղանը չխազվի։
Տրաֆարետը պատրաստ է, մնում է երեխային տալ մատիտներ և սովորեցնել օգտվել այդ նախշակաղապարներից։ Այդ «դասերի» ժամանակ կարելի է երեխային ծանոթացնել նաև նկարչության ընդհանուր հատկություններին. օրինակ, կենդանու մեջքն ավելի մուգ գույն է լինում, քան փորի հատվածը։ Մեծ հատվածներ ներկելու համար կարելի է օգտագործել ներկի մեջ թաթախված սպունգը, իսկ վրձինը օգտագործել կենդանում մորթու մազիկներ նկարելու համար։
Թույլ տվեք երեխան զարգացնի իր երևակայությունը և ինքը որոշի ինչ նկարել և ինչպես։ Պարզապես ոգևորեք նրան, որպեսզի ավելի հասուն տարիքում նա սիրով նկարի այն ամենն ինչ ինքը կուզենա։
