Հաջորդ օրն առավոտյան Կապտաչիկը գնաց հիվանդանոց և Մեղրածաղիկին ասաց, որ դուրս գրված մանչուկներր կռիվ չեն անում դրսում, այլ, ընդհակառակը, օրինակելի են պահում իրենց և նույնիսկ աչոնիկներին օգնում են խնձորը հավաքելիս։ Մեղրածաղիկն ասաց.
— Այդ լավ է, որ մանչուկների համար հարմար զբաղմունք եք ճարել։ Խնդրում եմ աշխատանք տաք նաև Գուցեմիկին ու Շվարիկին, որոնք այսօր են դուրս գրվելու։
— Չի կարելի մեկն ու մեկին էլ դուրս գրել, — խնդրեց Կապտաչիկը։ — Ափսոս է, որ փակված եք պահում մանչուկներին, երբ նրանց համար հետաքրքիր աշխատանք կա։
— Չէ՞ որ երեկ ես հերթից դուրս բաց թողեցի Երևիկին ու Հապճեպիկին, — պատասխանեց Մեղրածաղիկը։ — Այդքանը քի՞չ է ձեզ։
— Քիչ է։
— Ինչ կա որ, կարելի է Լռիկմնջիկին էլ դուրս գրել։ Նա շատ հանգիստ է և ինձ երբեք չի ձանձրացրել զանազան խնդիրներով։
— Էլ ո՞ւմ։
Մեղրածաղիկը դրեց ակնոցներն ու սկսեց ցուցակը նայել։
— Կարելի է դուրս գրել Պոնչիկին ու Քաղցրահյութիկին։ Նրանք էլ են հանգիստ։ Չնայած, ճիշտ որ ասենք, Պոնչիկին պետք չէր դուրս գրել այն պատճառով, որ քաղցր շատ է ուտում։ Դեռ ինձ չի հաջողվել նրան այդ հիմար սովորությունից հետ վարժեցնել։ Եվ գլխավորը, եթե նա միայն ուտեր, բայց նա լցնում է իր բոլոր գրպանները քաղցրավենիքով և նույնիսկ բարձի տակ է պահում։ Դե լավ, ոչինչ, գուցե թարմ օդում նրա ախորժակը փակվի։ Իսկ Քաղցրահյութիկին հարկավոր էր պահել այստեղ և պատժել այն բանի համար, որ չափից դուրս շատ է խմում քաղցր հյութով գազով ջուր։ Բայց չէ, պետք է դուրս գրել, որովհետև նրանք քաղաքավարի են վարվել ինձ հետ։
Մեղրածաղիկը նորից նայեց ցուցակը։
— Փամփուշտիկին դեռ վաղ է դուրս գրելը, — ասաց նա, — ոտքը դեռ չի առողջացել։ Փամփաշտիկն իսկական հիվանդ է։
— Իսկ Փնթփնթիկի՞ն, — հարցրեց Կապտաչիկը։
— Ո՜չ, ո՜չ, — գոչեց Մեղրածաղիկը։ — Այդ Փնթփնթիկն այնքան տհաճ անձնավորություն է։ Նա անընդհատ փնթփնթում է, միշտ ինչ-որ բանից դժգոհ է։ Նա, գիտե՞ք, ազդում է բոլորի ջղերի վրա։ Թող նստի այստեղ հենց այն պատճառով, որ այդքան անհասկացողն է, չնայած, խղճով ասած, ես հաճույքով կազատվեի նրանից և այդ անտանելի Հաբիկյանից, որ չգիտես ինչ պատճառով իրեն բժիշկ է համարում և անընդհատ ջանում է ապացուցել ինձ, որ սխալ են իմ բուժման մեթոդները։
— Դե, երկուսին էլ դուրս գրեք, որ էլ չձանձրացնեն ձեզ, — առաջարկեց Կապտաչիկը։
— Ա՜խ, ինչ եք ասում։ Ոչ մի դեպքում։ Գիտե՞ք, սիրելիս, թե վերջերս ինչ ասաց ինձ այդ գարշելի Հաբիկյանը։ Նա ասաց, թե ես հիվանդներին չեմ բուժում, ընդհակառակը, կարող եմ առողջներին հիվանդացնել։ Ի՜նչ տգիտություն։ Ոչ, ես նրան կպահեմ մինչև որոշված ժամանակը։ Դրանից ավելի շուտ նա այստեղից դուրս չի գա։ Փնթփնթիկը՝ նույնպես։
Այսպիսով, Կապտաչիկը հասավ այն բանին, որ Գուցեմիկից ու Շվարիկից բացի հիվանդանոցից դուրս գրեցին Լռիկմնջիկին, Պոնչիկին ու Քաղցրահյութիկին։ հիվանդանոցում մնացին Փամփուշտիկը, Փնթփնթիկն ու Հաբիկյանը։ Փամփուշտիկն անմռունչ դիմանում էր նման անարդարությանը, քանի որ նրա ոտքը դեռ ցավում էր, բայց Փնթփնթիկն ու Հաբիկյանը պատրաստ էին բարկությունից իրենց գլխի մազերը փետտել և ասում էին, որ եթե երեկոյան դուրս չգրեն, ապա իրենք փախուստի կդիմեն։
Պտուտակիկը, Ագուցիկն ու Բուբլիկը արթնացան մութուլուսին ու նորից անցան մեքենայի վերանորոգման գործին։ Արևն արդեն բարձրացել էր, երբ մեքենան փնչացրեց, և մոտորն սկսեց աշխատել։ Երեք ընկերով վճռեցին փորձնական զբոսանքի դուրս գալ։ Տան շուրջը պտտվելուց ու փոշու ամպեր բարձրացնելուց հետո նրանք դուրս եկան դարպասից ու սլացան փողոցով։ Շուտով նրանք տեսան աչոնիկներին, որոնք զբաղված էին միրգ հավաքելով։ Խնձորենու վրա նստել էին Հապճեպիկը, Շվարիկը, Երևիկն ու Գուցեմիկը միասին։ Հենց կողքին, տանձի ծառին աշխատում էին Տավղիկը, Լռիկմնջիկն ու Ճպուռիկը։ Աչոնիկները բոլոր ուղղություններով խնձոր էին գլորում։
Անգետիկը վազվզում էր աշխատողների մեջ ու հրամաններ տալիս.
— Հինգ հոգի այնտե՜ղ, հինգը՝ այստե՛ղ։ Բռնեցեք այս խնձորը, գլորեցե՜ք։ Ե՛տ քաշվեք, գրոի տարածներ, հիմի տանձը կկաթի այստեղ։ Իսկ դուք, վերևիններ, զգուշացրեք։ Ցրվե՜լ, թե չէ ես պատասխանատու չեմ ինձ համար, կզայրանամ, հա՜։
Այդ բոլորը կարելի էր անել առանձ աղմուկի, բայց Անգետիկին թվում էր, որ եթե ինքը դադարի աղմկել, գործ առաջ չի գնա։ Ամեն մեկն էլ գիտե, որ տանձի ձևն ամենևին այնպես չէ, ինչպիսին խնձորինը, և եթե գլորեն, ապա կպտտվի նույն տեղում շրջանաձև։ Դրանից բացի, տանձը շատ փափուկ էր։ Ծառից ընկնելիս ջարվել էր, իսկ Քաղցրահյութին ու Պոնչիկը գլորելիս ամբողջովին ճխլել էին նրա կողերը։ Այդ պատճառով, նրանք ոտից գլուխ թաթախվել էին քաղցր հյութի մեջ և անընդհատ լիզում էին ձեռքերը։
— Դուք ի՞նչ եք տանձի հետ ֆռռում նույն տեղու։ Ամբողջ տանձը ճխլեցիք, — գոռում էր նրանց վրա Անգետիկը։ — Թե՞ վճռել եք քաղցրահյութ հանեք դրանից։ Ես ձեզ քաղցրահյութ ցույց կտամ։
Պտուտակիկն ոլ Ագուցիկը կանգնեցրին մեքենան և սկսեցին նայել այդ տեսարանը։
— Է՜յ, Անգետիկ, — գոռաց Պտուտակիկը։ — Իսկ ինչո՞ւ մեքենայացված չի ձեր գործը։
— Է՜հ, դուք էլ, մարդ այսքան խնձորի ձեռից չի իմանում ուր կորչի, ու դեռ մեքենայացում էլ հասցրու… Որտեղի՞ց ճարեմ ձեր համար էդ մեքենայացումը։
— Ըհը՛, մի մեքենա արդեն կա, — պատասխանեց Բուբլիկը։
— Ինչի՞, մեքենան մեքենայացո՞ւմ է։
— Իհարկե, մեքենայացում է։ Խնձորն ու տանձը մեքենայով կկրենք։
— Այդ է որ կա, — բացականչեց Անգետիկը։ — Գտա՜։ Հապա մի ծառի տակն արի, մենք հիմա խնձորն ուղիղ մեքենայի մեջ կգցենք։
— Կա՛ց, այդպես չի կարելի, — ասաց Պտուտակիկը, — եթե խնձորը խառից ուղղակի մեքենայի մեջ գցեք, և՛ խնձորը կվնասեք, և մեքենան կփշրեք։
— Բա ի՞նչ է, քո կարծիքով ծառից ձեռքով իջեցնե՞նք խնձորը։
— Ինչո՞ւ ձեռքով։ Թոկով ցած կկախենք։
— Այդ է որ կա՜, — ճչաց Անգետիկը։ — Դե, աչոնիկներ, թոկ բերեք այստեղ։
Աչոնիկներն իսկույն բերին թոկը։ Անգետիկը վերցրեց ու սկսեց ֆռռացնել ձեռքի մեջ։ Նա չգիտեր ինչ անի թոկը ու վարանած նայում էր դրան։ Հետո այնպիսի տեսք ընդունեց, թե իբր ինչ-որ բան է մտածել։ Թոկը երկարեց Պտուտակիկին ու ասաց.
— Դե՛, անցիր գործի։
Պտուտակիկը խնձորի ծառի ճյուղին գցեց թոկը և Հապճեպիկին պատվիրեց դրա վերևի ծայրը կապել խնձորի պոչին։ Աչոնիկներից մի քանիսին պատվիրեց բռնել մյուս ծայրը։
— Հիմա սղոցիր, — հրամայեց նա Հապճեպիկին։
Մի քանի րոպե անց կոթն արդեն սղոցված էր, և խնձորը կախված էր թոկից։ Պտուտակիկը Բուբլիկին պատվիրեց մեքենան քշել կախված խնձորի տակ։ Աչոնիկներն սկսեցին կամաց-կամաց բաց թողնել խնձորը։ Խնձորն ուղիղ մեքենայի թափքի մեջ իջավ։ Թոկը քանդեցին, և մեքենան խնձորը տարավ տուն։
— Հենց հիմա երկրորդ մեքենան կբերենք, — ասաց Բուբլիկը։
Նրանք նստեցին մեքենան ու սլացան դեպի ավտոտնակ, ուր կանգնել էր Բուբլիկի մեքենան։ Մի քանի րոպեից վերադարձան երկու մեքենայով։ Մի մեքենան սկսեց խնձոր կրել, մյուսը՝ տանձ։
— Տեսա՞ք մեքենայացման գործած հրաշքը, — պարծենալով ասում էր Անգետիկը։ — Աչոնիկներ, դուք երազում էլ երևի այդպիսի բան չէիք տեսել։