Ի՞նչ անել, երբ երեխան գողանում է

Երբ ծնողներն իմանում են, որ իրենց երեխան առանց թույլատվության վերցրել է ուրիշի իրը, հաճախ չեն կողմնորոշվում, ինչպե՞ս դրսևորել իրենց։
Հոգեբանները զանազանում են նման իրավիճակների մի քանի դեպքեր, երբ երեխան փորձում է ձեռքբերել ուրիշի ունեցվածքը։Ինչո՞ւ են երեխաները գողանում։
Նախևառաջ այն պատճառով, որ նրանք ցանկանում են հավասարվել մյուս երեխաներին։ Փոքրիկը ցանկանում է ունենալ ճիշտ այնպիսի գեղեցիկ ու արտասովոր իր, հագուստ կամ խաղալիք, երն ունի իր ընկերը։ Երբ ծնողները չեն համաձայնվում գնել այն, երեխան կարող է փորձել ձեռք բերել այդ իրերը անարդար ճանապարհով։
Գողությունը կարող է լինել դեպի իրեն ուշադրություն հրավիրելու փորձ։ Երեխան, որը մտածում է, թե իրեն չեն սիրում ու չեն հասկանում, կարող է մտածված կերպով խախտել կանոնները, որպեսզի ծնողները հիշեն իրեն։
Երբեմն այդ եղանակով փոքրիկն իր երազանքներն է իրականացում։ Երբ երեխան ինչ-որ բան շատ է ցանկանում, իսկ ցանկալին շատ մոտ է գտնվում, նա կարող է գայթակղությանը չդիմանալ։
Երեխան կարող է գողանալ, քանի որ իր ընկերները գողանում են։ Այսպիսի գողություններն ամենավտանգավորն են, քանի որ կատարվում են կանխամտածված։
Իսկ ինչպե՞ս արձագանքել երեխայի գողությանը։
Նման դեպքերում լուրջ և խիստ խոսակցությունը պարտադիր է։ Երեխան պետք է գիտենա, որ նման արարքները Դուք բացարձակապես չեք ողջունում։ Սակայն միաժամանակ նա պետք է իմանա, որ Դուք չեք դադարում նրան սիրել։
Գողացված իրն անպայման պետք է վերադարձվի տիրոջը։ Ընդ որում, դա պետք է արվի հնարավորինս արագ և նրբանկատ։
Եթե երեխան գողությունը կատարել է ընկերների հետ միասին, անհրաժեշտ է օգնել նրան ազատվել հասակակիցների բացասական ազդեցություններից։ Նման դեպքում պետք է անպայման զրուցել երեխայի դաստիարակների ու ուսուցիչների հետ։ Եթե կարիք առաջանա, պետք է դիմել հոգեբանի օգնությանը։ Երբեմն ավելորդ չի լինի դպրոցը փոխելը։
Ի՞նչ չպետք է անել։
Եթե գողությունը կատարվել է, օրինակ, դպրոցում կամ մանկապարտեզում, ապա իրավիճակը պետք չէ քննարկել այլ երեխաների ներկայությամբ։
Պետք չէ մտածել, որ եթե երեխան մեկ անգամ գողացավ, ապա նա անուղղելի հանցագործ է։ Պետք չէ նրան մեղադրել ամեն ինչում։
Երեխայի արարքը մի քննարկեք նրա եղբայրների և քույրերի կամ այլ հարազատների ներկայությամբ։
Երբեք մի՛ հիշեցրեք երեխային իր արարքի մասին։ Ամեն ինչ պարզելուց հետո, անգամ կատակով, մի հիշեք այդ դեպքը։