Սուրի և Սամի արկածները։ Գլուխ հինգերորդ. ՄԱՀԱՄԵՐՁ ԹԵՅԱՄԱՆԸ

Այն միջոցին, երբ մյուս սենյակում Սամը ծիծաղելով պատմում էր Սուրին պճնամոլ տղայի ցած ընկնելու պատմությունը, շփոթված ներս ընկավ Սուրի մայրիկը և հուզված ձայնով ասաց.
– Շուտ արա, վերցրու բանալին ու տուն վազիր…
– Ինչի՞, ի՞նչ է պատահել, Սամ:
– Թեյամա՛նը, թեյամա՛նը միացրած թողել եմ սեղանի վրա, շուտ արա, վազիր:
Սուրը վերցրեց բանալին, արագ հագավ վերարկուն և այն է պատրաստվում էր դուրս գալ, երբ Սամը ետևից ձայն տվեց.
– Սպասի՛ր, ես էլ եմ գալիս…
Տղաները դուրս թռան և քամու պես սլացան առաջ: Սուրենց տունը ընդամենը երկու կանգառ ներքև էր գտնվում՝ ուղիղ կրկեսի մոտ: Այնպես որ մի քանի րոպե հետո նրանք արդեն բարձրանում էին Սուրենց տան աստիճաններով:
Տղաները ներս մտան և ինչ… Ամբողջ տունը կորել էր ծխի մեջ, իսկ խոհանոցի դռան արանքից ծուխ էր դուրս գալիս:
– Այրվում է, – սարսափած ասաց Սուրը և դուռը շրխկացրեց կրնկի վրա:
Խոհանոցի սեղանի վրա դրված էլեկտրական թեյամանը, որի մեջ երևի հազիվ մի քանի կաթիլ ջուր մնացած լիներ, տարօրինակ ճկճկոցներ էր արձակում և կատաղած ցնցվում տեղում: Իսկ սեղանի անկյունը, որտեղ թեյամանն էր դրված, այրվում էր հանդարտ ծխալով՝ սպառնում բոց արձակել.
– Շուտ, բաց թող ջրի ծորակը, – բղավեց Սուրը: Նա շտապելուց մի պահ կորցրեց իրեն, մատներով բռնեց շիկացած թեյամանի բռնակից ու ճչալով իսկույն ետ թռավ:
– Ի՜նչ ես անում, լարն անջատի՛ր…
Սուրը պատասխանի փոխարեն ինչ-որ անհասկանալի բառեր կմկմալով ցույց տվեց պատը:
Էլեկտրական լարը նույնպես մխում էր:
– Ի՛նչ ես ցցվել, շուտ մի մկրատ հասցրու:
Սուրը շտապ դուրս թռավ խոհանոցից ու քիչ հետո վերադարձավ մկրատը ձեռքին:
Սամը բարձրացավ սեղանի վրա, մկրատով կտրեց մխացող լարը և մի այնպիսի ահռելի գոռոց արձակեց, որ Սուրը սարսափած իրեն դուրս գցեց խոհանոցից: Նրա ետևից դուրս թռավ Սամը:
– Ա՛յ թե դռռացրեց…
– Իսկ, իսկ դու շո… շորով բռնեիր, – հազիվ կմկմաց Սուրը: Նրանք նորից խոհանոց վազեցին: Սամը գրպանից հանեց թաշկինակն ու հարձակվեց կատաղած թեյամանի վրա: Իսկ Սուրը ձեռքի ափով սեղմեց ծորակը և ջուրը պզզացրեց սեղանին: Այրված տեղը թշշաց: Գոլորշին բռնեց խոհանոցը:
Սամը, որ թաշկինակով թեյամանի կանթից բռնած կանգնել էր դռան տակ, սրտնեղած բղավեց.
– Դե շուտ արա, ձեռքս այրվեց, է՜…
– Իսկ դու ի՛նչ ես բռնել ու կանգնել:
– Բա ի՞նչ անեմ:
– Մի տեղ դիր, էլի՛:
– Ո՞ւր դնեմ…
– Տո՛ւր ինձ:
Եվ Սուրը Սամի ձեռքից զգուշորեն վերցրեց թեյամանը, պահեց ջրածորակի տակ։ Հանկարծ ուժեղ չրխկոց լսվեց ու թեյամանի ներքևի մասը պոկվեց և ընկավ լվացարանի խեցու մեջ։
Սամի հերոսական ջանքերով փրկված մահամերձ թեյամանն այդպիսով էլ հոգին ավանդեց։
– Վա՜յ, էս ի՞նչ արեցիր…
Սուրն այդ անսպասելի վախճանից հանկարծակիի եկախ, շշմած կանգնել էր ու գլուխն էր քորում։
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..
Երբ տղաները համոզվեցին, որ այլևս ոչ մի վտանգ չկա, փակեցին դուռը և աստիճաններով ներքև իջան:

 

Գլուխ վեցերորդ. ԿՐԿԵՍՈՒՄ